bituing walang ningning

tutut! tutut! u have a message. “Congratulations ur part of the Riyadh Pop Icon Finalist“.  Yan ang isa sa hindi ko malilimutan na text message na natanggap ko mula sa aking saudi cellphone. Di naman kasi ako likas na magaling sa pag awit, wala din akong pormal na pagaaral sa tamang pagtipa ng boses na naaayon sa tono at nota ng isang kanta. pero siguro dahil na din sa pilit akong isinali ng aking grupo at gayun din ang isa sa mga pangarap kong maranasan ang buhay artista sa sandaling panahon, niyakap ko na ang larangan na di ko kahit kelan man maiisip na yakapin.

MAsasabi ko na mapalad  ang mga taong nabibigyan ng chansa o ng oportunidad na makilala o sumikat sa larangang kanyang pinili o di kaya’y sadyang sia ang napili. Masarap maging sikat, kilala ka sa kahit san ka pumunta, kinikiligan sa bawat oras na magperperform ka sa entablado at natututukan ng maliliwanag na ilaw. Mga babaeng nagkakagusto at tanda ang bawat bagay na maiuugnay sa iyo.

Pero hindi lahat ng panahon na sikat masasabi kong masarap. Kaakibat nito ang isang responsibilidad na iyo na ding niyakap kasabay ng  pagkilala sayo ng mga sumusubaybay o taga suporta. “Mahirap maging sikat, mahirap ding sumikat.” Hindi lahat ng tao magiging taga hanga mo, hindi lahat mapapabilib mo, karamihan para ka lang hangin o dinaanan lang. Minsan naman hitik ka sa intriga. Minsan darating sa punto na akala mo sikat ka na, un pla, hindi pa.

Ang dami ko na naranasan, ang dami ko na ding nalampasan. Nakakalungkot na merong iba na kasabay ng pag-angat at tagumpay, ay kasabay din ng pagbabago, pagbabagong kainin ng kasikatan. Sa sandaling pinahiram sa akin ang kasikatan, at sa panahong akin itong nilisan. Isang aral ang sa akin ay tumatak, na sa kabila ng lahat ng tagumpay na meron tyo sa buhay, sana kung nasan man tyo ngayon, sikat man tyo o hindi, kilala man tayo o dinaanan lang. Mapa sa kantahan, sayawan, kahit sa mundo ng blogosperyo o san mang larangan natin pinili. WAg na wag nating kakalimutan ang rason bakit nga ba natin ginagawa o nagagawa ang mga bagay tulad nito, iyon ay ang di dahil sa ibang tao, ito ay dahil sa sarili nating gusto at paraan ng pagbabahagi ng talento, maging bituin man na walang ning-ning.

“Eventually stardom is going to go away from us. It goes away from everybody and all you have in the end is to be able to look back and like the choices we made…”

 

* Ang blog na ito ay alay sa taong aking nakilala at naging kaibigan na sa mundo ng blogosperyo, na ngayo’y dumadaan sa isang pagsubok.  Tol, magaling kang manunulat. Mamimiss ko ang iyong masasaya at makukulit na pagsulat at irerespeto ang panandaliang pananahimik. Hihintayin namin ang iyong pagbabalik sa wordpress. Hamo, bibisitahin ko pa din bahay mo. Apir! 😀