Madalas, marami tayong nakikilala o nakakasalamuha na tao sa ating pang araw araw na buhay. Kaibigan ng barkada, nakasakay sa jeep, ka- FB, ka-FS, ka-tweet, o sa kahit ano pang paraan natin nakilala ang mga taong masasabi nating minsan nagdaan o naging parte na ng ating pagkatao… ng ating systema.
Minsan sa di sinasadaya o inaasahang pagkakataon, may mga tao tayong makikilala na di natin aakalain na mapapalapit sa atin, magkakahulihan ng loob, magiging kaibigan. At mula ditto, uusbong ang samahang ni sa panaginip mo ang hirap iwasan, ang hirap iwanan. Yung bang minsan kahit kumakain ka, bigla mo sila maaalala, tetext mo, tatawagan mo, o minsan bigla ka nalang mapapangisi o mapapangiti pag may naalala ka na nakakatuwang bagay habang nakatingin sa kawalan. Mga bagay na pinagsaluhan, mga ala-alang naging inspiration para maging matatag pa kayo sa pagdaan ng panahon. Na kahit na di kayo magkita, magdaan man ang araw, lingo, buwan at taon, sa muli ninyong pagtatagpo parang kahapon lang… mapapawi ng halakhak o simpleng tawanan ang panahon na nagkawalay kayo.
May mga tao na makikilala natin na parang dadaan lang sa buhay mo, pero kahit ganon kahit sa sandaling pagkakaibigan o pagsasama, alam mo sa sarili mo na naging parte na sia ng kung ano at sino ka bago pa sila dumating. Nakadagdag sila ng kulay, at timpla n gating buhay. Madami ako nagiging kaibigan, (kahit karamihan inaakala na suplado ako) Mga nakilala sa mga kakilala, kaibigan ng kaibigan ko, nakasabay bumili ng alak, at kung ano ano pa. Masasabi ko na bawat taong nagdaan at naging aking kaibigan madami na din ako natutunan. Isa na dito, ang maging matatag… lalo sa panahon ng paglisan. Hindi nman lahat permanente, hindi lahat ng gusto natin pwede.
Madalas, lahat tayo ay iiwan ng mga taong nakilala natin, naging kaibigan, naging sandalan… mga taong mahal o minahal na natin. Nagsilbing inspiration at nagpapangiti sa atin sa kabila ng problema, nagpapsaya, nagpapaalala na di tayo nag iisa. Magbibiro at magpapatawa kahit na nagmumuka nang tanga, nagiging conry pero mabentang mabenta. Mga taong ang hirap nang alisin sa nakasanayan at minahal na systema.
Sa buhay, darating ang isang pagkakataon na we have to make decisions or choices. For what I know, choices we think that would make our life better kahit na mahirap o masakit. PAIN is part of LOVING, loving is part of LIVING. Its hard to say goodbye or even say see you soon, kung alam mo na matagal kau muling magkikita, mahabang panahon bago muli kayo magkasama… o minsan, yun na ang huli ninyong pagkikita.
It’s hard, but yet we have to. Maybe it’s just that the season for our relationship with them is over. We may not understand it; we may be disappointed or daunted and tend to forget to stir things up. But soon, in GOD’s TIME we will be enlightened. We will learn to LET GO. It’s part of our life journey, a self discovery. Kapag may taong umalis at iniwan tayo; o relasyon na natapos – kaibigan man, kaklase, kasamahan sa trabaho, mahal sa buhay o naging parte na ng ating buhay – Wag tayong malungkot, wag tayong magmukmok. Even how hard we try to make it last, o let them stay, if it is time… the only thing we could do is ACCEPTANCE.
They have been part of us, they have been part of what we are now, and part of becoming a better person. We should be thankful that once in our journey our paths crossed… shared memories… learned from experiences. We become real to ourselves and get comfortable sa kanila. With them, we feel free; we feel light; we are so genuine. We give the best of ourselves and even forget the problems we have.
Let go and be ready for whatever God’s plan for us through our life. Be the best that we can be. Spend every moment with the people we know. Make precious memories to keep and cherish as we grow old and as time passes by. Live every day as if it your last at least, in that way, we may not have bunch of regrets when our chapter ends.
“Life is too short to live with full of regrets.”
— topexpress
Nov 11, 2010 @ 09:12:20
That’s what life is all about… 🙂
Nov 11, 2010 @ 09:22:27
Thanks Jag!
Bilis nga ng buhay. Hindi mo namamalayan madami na din pla napagdaaanan byahe ng buhay. 😀
Nov 11, 2010 @ 09:36:15
Life is good, life is great! Hey Kristoffer.
Nov 11, 2010 @ 09:47:00
Life is what we always make. It depends on how we stand to whatever choices we made. Hey Tsi!
Thanks sa pagdaan! muli nanaman ako nabuhayan ng dugo sa blogging. 🙂
Nov 11, 2010 @ 09:37:00
Life is all about the choices we make and the risks we dare to take..
totoo na maraming tao ang dumadating at umaalis.. may panandalian, may nagtatagal, some even stay pero di natin maitatanggi na no matter how short theyre stay is, a part of us goes with them when they leave. and we will never be the same again. ganun kasi talaga ang buhay…. bawat aksyon natin, bawat bagay na mapili natin pihadong makakaapekto sa mga taong nasa paligid natin.. nasa atin na lang un kung panong diskarte ang gagawin natin..
ewan ko parang ang gulo ng logic ko..
Nov 11, 2010 @ 09:54:07
Ayos lang yan Yanah!
Sabi nga ni Winnie (TV PAtrol) ang buhay ay simple lang basta tama ang diskarte, winner sa life! 😀
Salamat sa pagdaan po =)
Nov 11, 2010 @ 09:45:44
nice nice nice
ganda pa ng background music
on a serious note, on the course of the race it’s very important to touch the lives of others, whether in passing by or mingling with them, for one they’ll be the one who’ll teach what life is all about.
people, places and events are part of crossing over here in our journey. love, hatred, friendship, goodbyes are normal and part of it, but what matters most is that we simply live our lives the way it should be and grateful to all the people, places and events that made us happy and sad, victorious and failure.
above all we learn how to appreciate life as we learn how to accept that these, all, shall come to pass.
lastly, I (always) don’t believe in goodbye or see you soon, I believe in see you around.
God has been so good to each of us that He let us experience roads of long and short cuts. Nagkakatalo lang on how the way we run the race/life and live with/by it. Kaya kuya tops, salamat dahil sa mundo ng fb at blog nagkatagpo-tagpo tayo, sharing friendship on the virtual world, life, living and inspirations.
be blessed! di halatang affected ako sa post mo hihihii
Nov 11, 2010 @ 09:51:25
ay!? eh kabugin ba ang blog entry ko? o sia sige di ka mag guest blogger sa akin? ahahahahaha
Salamat tol. i have nothing to say sa comment mo, sobra! very well said “SIR”
Nov 11, 2010 @ 09:57:01
nahiya naman ako dapat pala nice post na lang sinabi ko hihihihii =)
Nov 11, 2010 @ 10:17:35
madalas rin akong ganito… nostalgic. pero ganun talaga ang oras, tumatakbo. 🙂
Nov 11, 2010 @ 17:42:02
Salamat Neil.
I guess masyado lang ako tlga na aattached sa mga taong nagdaan o meron ako sa buhay. Masayado ko pinapahalagahan ang parte nila sa buhay ko.
Daan ka ulet dito ah.
Nov 11, 2010 @ 10:40:06
kuya Kristoffer,
alam mo ba ako ay about to leave na din..mamimiss ko mga friends ko..pero sa taong hindi ko ka-vibes malaking ginhawa para sa akin.
Nice thoughts.
Nov 11, 2010 @ 17:45:13
Nice to hear na soon magiging parte ka na ng bagong bayani. =)
Isa sa mga bagay na matututunan mo ay ang maging matatag lalo na sa paglayo mo sa pamilya mo, pilit mo itong pagbubuklurin despite of the distance. Isa ka sa magiging matatag sa pamilya. basta wag ka lang susuko.
Sa mga taong di mo masyado ka vibes, hayaan mo sila, somehow tinuruan ka din nila ng mga bagay na di mo ineexpect na magagawa mo. =) cheers!
ingat po lagi.
Nov 11, 2010 @ 14:10:40
Ang mga taong naging bahagi ng buhay natin ang tunay na nagbibigay ng kulay sa ating buhay.naging positibo man sila or hindi. kung ano ang ginawa natin sa kanila yon ang mahalaga.
tagal mong nawala. welcome back.
Nov 11, 2010 @ 17:49:46
Salamat Diamond… ilang carat ka? lol
May it be good or bad people, they all taught us things of what we are today.
Nov 12, 2010 @ 12:19:09
That was very nice blog my friend..Life is to short. Show to ur love one how much U LOVE them while andyan pa sila diba, pero kadalasan di natin nagagawa yun 😦 kaya my regret tayo lagi….
Enjoy life go on with the flow ika nga…good or bad things that happens to our life yun ang nagpapatatag satin…
by the way i love ur back ground music…
Nov 16, 2010 @ 05:31:09
Salamat Mhel.
Every journey has its end, every friendship has its season. I guess in every season of friendship, we learn something new, something we will cherish.
Salamat sa Pagdalaw. 🙂
Nov 12, 2010 @ 13:46:08
dumaan lang po…
may isa lang akong problema about ‘friendship’, sa dami ng kaibigan ko (ewan ko lang kung ganun din trato nila sa akin) hindi ko sila mabigyan ng oras lahat. kulang na oras ko sa sarili at sa pamilya paano pa sila. pero syempre andun parin ako para sa kanila in case importanteng mahalaga.
by the way, i don’t love your background music… dahil wala akong headset/speaker hehe.
ps: pakisabi sa nakagreen cute siya. lol.
Nov 16, 2010 @ 05:33:15
Tol, i understand you totally. Sa dami ng taong nakilala natin at gusto tayong maging kaibigan, (vice versa) we tend to forget or to neglect people na malapit sa atin.
I guess if you learn to set your time and prioritize friends accordingly, hopefully things will be better and smooth flowing.
ahahaha. tol sige sabihin ko, kaso itataon ko na di nakaharap ung boypren! yaiks!
Nov 14, 2010 @ 13:22:39
Pare, welcome beck.. 🙂 I really like ur post, kasi lahat nayan, napagdaan kona, not only me din but karamihan satin. Sa mundo ng kahit anung aspeto, marami tayung makakasalamuhang mga tao,ibat ibang lahi o ibat ibang ugali, may mananatili sa tabi mo, peru may iba namang nagdaan lang. Peru sa bawat pag stay ng nila sa tabi natin, binibigyan nating halaga ang mga bawat sandali na kasama natin sila, not bcuz we have to, becuz we want to,peru may ilang kaibigan nga na hndi magtatagal at kailangang lumayu, o kailangan talagang magkahiwalay kayu, but dahil don, may sakit man o baliwala ang pagkawala, at least we can say na naging part sila ng life natin, at ganun din tayu to them. And this is the best word for this.. ACCEPTANCE 🙂
The best thing that we can do now is appreciate our friends, at kahit sinung kaibigan natin na dumadating sa life natin,dahil for sure ganun din ang gagawin nila satin. And life is to short to waste.. hehe 🙂
God Bless and keep safe pare.. 🙂
Nov 16, 2010 @ 05:34:24
Wow! ayos sa comment, mayaman ah. 🙂
Salamat mare. yup i know that its hard but time din naman will let us and help us heal the wounds of the past. 😀
Glad ur doing well and living life to its fullest.
Godbless mare!
Nov 16, 2010 @ 03:30:45
reading this post… nakaramdam ako ng lungkot… sensiya… i know… hindi yun ang intention ng post…
nagandahan lang talaga ako.
sobrang tumatama eh…
i hate stories about friendship that you have to let go…
pero reality bites. may mga bagay talagang hindi na maiiwasan at maiiwan naten…
hindi naten masasama sa bagong road trip…
… haiz… naiiyak na ako.
Nov 16, 2010 @ 05:40:13
Salamat sa pagdaan. Sa road trip ng buhay, dapat ineenjoy bawat byahe, bawat nakakasakay natin, bawat kundoktor at driver.
Isipin mo, hindi lahat ng taong pasahero iisa ang pupuntahan, pero hindi man kau magkakasama sa parehong destinasyon ng buhay, atleast nakasakay mo sia sa byahe ng paglalakbay sa buhay.
🙂 smile na 🙂 \
Celebrate FRIENDSHIP!
Nov 17, 2010 @ 14:49:50
ahahahah!!! maybe i lost some certain friend… pero hindi ko pinagsisisihan yun… kase… marami naman akong nakilalang bagong kaibigan…
siguro… may mga pasaherong kailangang bumababa, para mapunan nung iba yung space na iniiwan nila…
Nov 17, 2010 @ 01:23:35
Like ko to. Life is too short for drama. Move on. 🙂
Nov 17, 2010 @ 04:46:33
Salamat po sa pagdaan. I agree! Life is too short for too much drama. 🙂
Nov 17, 2010 @ 15:20:49
Ang ganda Toper…kumpleto ito sa aking buhay. Dinaanan ko na yata lahat ang iyong sinabi pero salamat talaga kay Lord at nabigyan Niya tayo ng pagkakataon na makita ang tunay na buhay. Ang sabi nga kumpleto rekados…katulad ng iyong sinabi…di kasi lahat kasayahan…dumarating din ang pagluha…
—“ang maging matatag… lalo sa panahon ng paglisan. Hindi nman lahat permanente, hindi lahat ng gusto natin pwede.”
At salamat din sa iyong sinabi…
—“Life is what we always make. It depends on how we stand to whatever choices we made.”
Kaya tunay na we have to enjoy this God-given life today…wag nang ipagpabukas dahil maikli lang ang buhay.
Naniniwala ako na after this life…magiging perfect na lahat sa piling ni Lord. God Bless Toper!
Nov 20, 2010 @ 10:41:15
Waaah, salamat sa muling pagbisita sa aking bahay LOLO.
Nice thoughts! wala ako masabi… tlga naman iba ang pananaw ng LOLO.
😀
Nov 18, 2010 @ 03:56:02
hi tope.! its nice to be back here..ang tagal mo kasi di na ngblog..nkalmutan ko na dumalaw rito..
ahhaa
welll im impressed sa bagong bloga mo at its true ang mga cnasabi mo thats the reality… wla na me masabi period..lolz..pangdrama ang blog….heheh
Nov 20, 2010 @ 10:41:58
Its nice to be back, MHEL.
congrats din sa new blog mo. Salamat sa pagdaan =)
Nov 19, 2010 @ 18:17:31
walang kupas!! =)
saludo ako sa yo sa pakikipagkaibigan!!
milyunaryo ka dyan tol haha
Nov 20, 2010 @ 10:46:45
Ahahaha. Tol, isa na yata sa pinakamagandang regalo na maibibigay natin sa mga taong dadaan sa ating mga buhay ay ang PAGKAKAIBIGAN.
Saludo ako sau, diba nga ikaw ang mentor ko sa BLOG. ikaw nag kumbinsi 😀
Salamat tol sa pagkakaibigan. One of the best! milyunaryo ako? naku eh sana pwede ko sila gastusin? ahehehe lol
SAlamat sa pagdaan tol
Nov 20, 2010 @ 15:10:00
hello po. nakikidaan po.. mag backread muna po ako…
Dec 08, 2010 @ 16:30:47
Halow! 🙂 daan lang po ng daan.
Salamat
Nov 20, 2010 @ 15:15:13
this is cool.. marami akong natutunan ha…
“just wait for God’s plan”
Dec 08, 2010 @ 16:31:41
Salamat 🙂
Yup, let God take the lead and show us what to do in our life’s journey
Dec 04, 2010 @ 02:22:04
Good day I was fortunate to come cross your theme in bing
your post is marvelous
I obtain a lot in your website really thank your very much
btw the theme of you blog is really wonderful
where can find it
Dec 08, 2010 @ 06:55:10
tamang-tama ang mga punto mo. ang sarap namnamin ng pagkakasabi mo na para bang ang buhay ay napakadaling isatitik ngunit lubhang mahirap isabuhay. anu’t anuman, bawat kaganapan sa buhay ng tao ay may dahilan. may dumating man o may lumisan, may magandang bagay na nakalaan para sa bawat tao.
Dec 08, 2010 @ 16:32:48
Sabi nga:
“Simple lang ang buhay, tayong mga tao lang ang nagpapakumplikado nito”
Salamat sa pagdaan kaibigan 🙂
Dec 08, 2010 @ 16:36:52
Pero diba komplikado naman ang buhay kaya nga taong humahanap ng paraan para sa pagpapasimple nito?
Dec 08, 2010 @ 18:44:07
I respect that bro. though sa paniniwala ko, ang buhay simple lang tlga, lahat ng bagay nagsisimula sa basics.
Everything we have and been all started from the basic. Sa mga punto o sitwasyon ng buhay na minsan meron tyo, alam naman natin ang sagot o solusyon, minsan takot lng tyo gawin ung tama, minsan ayaw lng natin tanggapin ang bagay na masakit.
Wala naman nagtatapos o lumalalang bagay o buhay na di nagdaan sa simple lamang. 😀
Dec 18, 2010 @ 05:34:00
masarap mag enjoy sa life and when we grow old and look back and will surely bring smile to our faces…
ang ganda ng background music!kakaiyak huhuhu
Sep 10, 2011 @ 23:24:38
Ang galing ng pagkakasulat nito. 🙂 People come into our lives for a reason, season and sometimes for a lifetime. Read more here >> http://seekersportal.wordpress.com/2011/05/13/all-relationships-need-cultivation/