Sabik sa Tahong….

 

Matagal tagal na din ako wala sa pinas halos 7 buwan na, masasabi ko na sobrang miss ko na din ang lupang hinirang. Marami ako “naranasan” sa aking pag uwi ng halos limang buwan mula sa pamamalagi ko sa gitnang silangan ng apat na taon. Nanjan na maglibot ako sa ibat ibang lugar, makipag inuman sa mga kabarkada, manood ng magagandang babaeng naglalakad sa mall pelikula, at higit sa lahat ang mag food trip. Sa sarap ba naman ng mga pagkaing pinoy, sino ba naman ang makakatiis. San ka pa?!

 Madami akong hilig o masasabi ko na masiba ako sa pagkain di naman halata sa pangangatawan ko diba? 😀 Masarap kumain yun lang ang masasabi ko. Minsan tuloy di ko maiwasan na maalala ang mga tropa ko lalo na sa aming inuman. Alak, tugtugan, at mga trip at happenings. Isa sa hindi ko makakalimutan na trip ay ang pagkain ko ng “tahong” bilang pulutan sa aming inuman. Isang NAPAKASARAP na TAHOOOONG!!!! Di ko alam kung anong tawag sa tahong ang na inihain at “pinatikim” sa akin. Sariwa pa daw kasi at bagong huli… bawat kain at halos simutin ko ang mga natitirang cheese at white sauce sa shell nito. Ahhhhh!! Sarap!

Kaya halos mag mag pipitong buwan na din akong “naglalaway” sa tahong. Dito naman kasi halos puro meat at seafoods ang itinitinda, eeeh! ewan ko ba kung bakit sa dinami daming dadapuan ng lintek na allergy at sa dami din ng uri ng allergy eh bakit sa seafood pa ako nagkaroon. Di din mapaliwanag ni nanay ang dahilan.

                      Hayst! Nang minsan nagkaroon ng lobster day sa amin……

Ayun lahat sila halos pumutok ang ugat sa batok sa pagkain ng damudamukal na lobster samatalang ako adobo kinain ko.  grrrrrrrrrr!

“Utog na utog” na ako sa pagkain ng tahong, minsan di ko matiis na maalala ang unang beses akong nakakain ng tahong sa aming probinsya. Malinamnam at sariwa pa ng itoy mapa sa akin. Minsan naiisip at naitatanong sa aking sarili, Ano na nga ba ang itsura ng tahong? May pagkakaiba ba ang tahong ng Pilipinas sa tahong ng Canada? Ano kaya ang mas masarap? Hmmmmmm… Kaya naman sa aking pagkasabik, nang minsang mag yaya ang aming kaibigang si Ate Donna at Kuya Darell na mag fishing sa lake at masabi na may mga tahong din dun. Hayun at kahit walang tulog sugod sa tahungan, este sa lake at mamingwit at mangapa ng tahong. Aheheheheheh wink! Wink!

Pagdating namin sa pub house lawa…

Sabik akong mangapa at mang huli ng tahong. At last! makakahawak at makakakain nanaman ako ng tahong.

Lumipas ang ilang minutong pagbabaybay sa lawa, Wuhooooooo!!

Whaaaaaaaapaaaaaaak! Tumabad sa aking harapan ang NAGLALAKIHANG CANADIAN TAHONG…..

“Rapsa” sambit ng utak kong walang muwang sa kabilang dako kung saan namimingwit at ano na ang nangyayari sa aking mga kasamahan. Sa aking pagkamangha, grabe pla tlga ang size nila at iba’t ibang uri pa. heto at inyong silipin ang tahong na kinasabikan at aking pinaglawayan….

 

May tahong na tama lang ang laki at napaka demure…

 

  

 

May tahong na tikom ang bibig..

 ang tahimik…. zzZZZZzzzzz

 

 

May mahiyain… pero ang CUTE!

ahiihihihih 😀

 

 

 

At eto may tahong na animoy sawa na at napaka liberated! Nandidila pa! ampotah! Amp!

Hindi ko maipaliwanag ang ngiti at kakaibang nararamdaman nung Makita ko sila lalo na nung akin na silang inuwi.

Hinugasan muna para malinis bago ko kainin.

 

  

Pinag init…. at hinayaang magkatas at lumabas ang natural na lasa nito.

 

 

 

 

At nang ito’y maluto na…

            Tadahhh!!! 

 

         Kainan naaaa!!!

 

 

Uhhhhhhhmmmmmmmmm………

 

OooOoOhhhhhhhhhhh……………..

 

Ang….. ang….. Ang sahhhhrapppppppp……..

 

Ahhhhhhhhhhhh…………….. Burf!

 

* (minarapat ko na, na hindi ipakita kung paano ko kinakain nag tahong, may mga bagay na gusto kong isa pribado lalo na ang pagkain ko nito…)

Ang sarap ng tahong! Pero isa lang ang narealize ko pagkatapos ng lahat…… Mas MASARAP pa din tlga ang tahong ng PINAS!!!! The best! Wuhooooooo!!!!!

oh pano?  hanggang sa muli…. ay teka pla! bago ako matulog… gusto ko iwan ang narealize ko sa pagkain ng tahong..

“Do what you can with what you’ve got wherever you are.”

un lang! ahehehheheh 😀

😀   babay!

Bag Mania

Uso nanaman ang tag at semperds, isa ako sa mga taong dinapuan nito, kakaiba at ang bilis kumalat ng tag na ito kaya alert level 5 na ang BAG MANIA.

 Kung san man o kanino man nagsimula ang tag para sa bag blog na ito, isa lang masasabi ko…… ayos!

 Eniwey haywey! Hindi ata ako makaka pasok sa trabaho ng di ko dala ang aking “kikoy” kit ko, naglalaman kasi yun ng mga mahahalagang bagay sa aking pang araw araw na buhay manggagawa sa bansa ng mga banyaga. Having said that, mga ka-blog halina’t ating buksan ang aking kikoy kit….

 

Tadah!!!!!!

Tip purse –  lagayan ng mga nakulimbat na tip. Kita mula sa pag ngiti ng 10 oras.

Eye Glasses –  Malabo na ang mata ng inyong lingkod, para na din mabilis Makita ang ibibigay na tip mula sa customer at mga tweet tweet na chikas! 

Cologne – para di mag amoy kape at donut. Pres na pres

Toothtbrush – para mapanatili ang mga ngiti na nagdudulot ng dolyares.

Wallet –  in case of emergency, jan na din nakalagay ang ibang ID ko like canadian driving license.

Ipod – pampatanggal buriok sa trabaho dahil backshift/graveyard ako.

Cellphone – para makapag text while nasa duty o break. Textmate tayo? 😀

Hand lotion – masyado matatapang ang mga sanitizer sa store kaya needed tlga yan.

Hand sanitizer – pampasayang bilang lang! ahahaha

Face moisturizer – sa tindi ng lamig man o init dito sa Atlantic Canada, di masanay sanay ang mukha ko, lagi nagdra-dry at nagkakaroon ng skin break out, lalo na pag ako ang baker sa store. Yan ang sikreto ng mga wafu! Hahahah looking wow, piling wow!

Lip Balm –  para wet leps at di putok labi ko, putek! Kasakit kaya cracked lips.

Coin purse – lagayan ng barya ko. Uso kasi ditto kaya naki IN na din ako.

St. Christopher pin – ewan ko bakit nga ba? Mula pa sa Saudi yan na dala ko.

Ballpen – pang marka sa pang taya ko sa lotto 😀 ay pang pirma ko sa resibo.

Name plate –  para matandaan at makilala nila sino ako.

Green Pass – access ko para sa taas na store namin.

 AT ang aking bench bag….

 Ayan mga kabagang at ka-bloggers ang laman ng aking bag. Nagpapasalamat ako kay alvin aka livingstainsa pag tag sa akin, (buti nalang at off ako).  At mula dito, akin nang puputulin ang sumpa ng bag na yan. Ahahahahah…

Thats all poks!

BOW!

Hey Joe!

 

Ilang lingo pagkatapos naming mapanood ang Harry Potter “the half blood prince” na kung saan pag labas ng sinehan eh nagpapapadyak kami sa sobrang bitin! Eto nanaman kaming mga kolokoy at binalikan naming si JOE.

30 minutes drive din ang sinehan mula sa aming lugar. Kahit ang maulan na panahon (though summer dito) ay di nakapigil sa amin na puntahan at makilala si joe. Pag dating sa sinehan, pila na ang mga kolokoy at bimili na ng tiket. (susyal ang bilihan, walang teller, machine lang parang atm lang pindot pindot! Tadaaahhh!!! Tiket na! aheheh)

Muntik na kaming di maka abot sa showing dahil late na din kami nakadating sa meeting place. Pagpasok sa sinehan, wahhhh!! Halos puno na. nakita naming ang unahang upuan at sa pagkasabik dali dali kami umupo, putek! Nahihilo akoooo!!! Sabay tayo at pumanik sa taas at naghanap ng bakanteng upuan kahit na magkakahiwalay na kami. Swerte! Nakakita naman kami ng kasama ko ng upuan. Sa pagkakaupo ay ganun nalamang ang aming pangangasim dahil di kagandahan ang amoy ng mga katabi namin. Ayun! Lintek! Occupied na lahat ng upuan at magsisimula na ang palabas. Wala kami nagawa kundi magkunwaring maginaw at ibalabal ang jaket na dala dala namin pero sa totoo lang, pantakip sa ilong un! Ahehehe

Natapos at natapos ang pelika (clap clap!!) para kaming mga patong kinulob sa cabinet at nag uunahan lumbas ng sine. Hayst! Sulettt!!! Sulet ang bayad!!! Yan ang masasabi naming mga kolokoys paglabas ng sinehan. Maganda nag GI JOE! Astig! Worth watching! Yehaaaaaa…. Next movie… New moon!

” In the end, it not the years in your life that count, its the life in your years…”

ENJOY LIFE! 😀